Την κατηγορηματική αντίθεσή του στο ενδεχόμενο ένταξης και νέων περιοχών της Ηπείρου στο Δίκτυο NATURA εκφράζει με επιστολή του προς το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας ο Περιφερειάρχης Ηπείρου κ. Αλέξανδρος Καχριμάνης, ο οποίος επισημαίνει ότι για τις ήδη ενταγμένες περιοχές δεν έχει προχωρήσει η εκπόνηση των προβλεπόμενων Ειδικών Περιβαλλοντικών μελετών, με αποτέλεσμα, εκτός των άλλων, να έχει γενικευτεί το καθεστώς απραγίας στις περισσότερες εξ αυτών.
Ο Περιφερειάρχης στην επιστολή του, υπογραμμίζει ότι για θέματα μείζονος περιβαλλοντικής σημασίας, θα πρέπει να υπάρχει συνεργασία Υπουργείου και Τοπικής Αυτοδιοίκησης και ιδιαίτερα με τις Περιφέρειες, που έχουν συνολική αντίληψη των περιβαλλοντικών ζητημάτων των περιοχών ευθύνης τους.
Σε ότι αφορά τις πληροφορίες, για περιοχές της Ηπείρου, που προωθούνται προς ένταξη στο Δίκτυο NATURA o Περιφερειάρχης υπογραμμίζει τα εξής:
“Πρέπει να γνωρίζετε ότι στην Ήπειρο, ήδη ένα μεγάλο ποσοστό εκτάσεων της είναι χαρακτηρισμένο ως προστατευόμενες περιοχές. Είναι δε ακατανόητη η πρόθεση των υπηρεσιών του Υπουργείου σας να εντάξει στο δίκτυο NATURA τα παράλια της Ηπείρου, που ενδεχομένως να οδηγήσει σε “πάγωμα” ή και καθυστερήσεις τα έργα περιβάλλοντος (βιολογικοί καθαρισμοί και δίκτυα αποχέτευσης), τα οποία έχει προωθήσει προς κατασκευή- με χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης- η Περιφέρεια στο πλαίσιο ενός ολοκληρωμένου σχεδιασμού προστασίας και ανάδειξης της παράκτιας ζώνης.
Εξίσου έντονος προβληματισμός μας διακατέχει και για το σκεπτικό περί ενδεχόμενου ένταξης και του ποταμού Λούρου στο δίκτυο. Πρόκειται για έναν ποταμό, που πριν χρόνια ήταν πλωτός, ενώ σήμερα είναι σχεδόν αδύνατος ο καθαρισμός της κοίτης τους, με επακόλουθο να προκαλούνται προβλήματα και καταστροφές σε παραποτάμιες περιοχές. Όπως αντιλαμβάνεστε, σε περίπτωση ένταξής του στο δίκτυο NATURA, οι δυσκολίες θα πολλαπλασιαστούν και δεν νομίζουμε ότι μπορούν να προκύψουν θετικά αποτελέσματα για το περιβάλλον, αλλά και τους αγρότες μας”.
Καταλήγοντας ο Περιφερειάρχης κ. Αλέξανδρος Καχριμάνης ζητά να σταματήσει η λογική λήψης αποφάσεων χωρίς διάλογο με την αυτοδιοίκηση, προκειμένου, όπως υπογραμμίζει “να αποτραπεί ο κίνδυνος να μετατραπεί η χώρα και ειδικότερα η Ήπειρος, σε “μουσειακή έκθεση” στην οποία δεν θα έχουν θέση πολλές αγροτικές και λοιπές δραστηριότητες με τις οποίες είναι συνυφασμένη η ζωή των κατοίκων, χωρίς στα χρόνια που προηγήθηκαν να υποστεί αλλοίωση το φυσικό περιβάλλον.